SPECIJALISTA ZA GINEKOLOGIJU I PORODILJSTVO
Nakon spajanja jajne ćelije i spermatozoida (oplodnje) nastaje embrio, koji počinje da se razvija. Već drugoga dana se mikroskopski vide takozvani „2-4 ćelijski stadiji“, a trećega dana već „6-8 ćelijski stadiji“ embriona. U idealnom slučaju embrioni, petog dana nakon oplodnje, dosežu višećelijski stadijum koji se naziva “blastocista”.
Pojedinačni embrioni se razvijaju različitom brzinom. Neki čak zastanu u jednom stadiju razvoja i ne razvijaju se dalje. Najčešći uzrok ovome su genetički poremećaji, iako tačan razlog nije uvijek moguće ustanoviti.
Svaki embrionali-transfer planiramo individualno. Idealan trenutak za transfer embriona zavisi od:
Najveća prednost leži u mogućnosti selekcije embriona! Često se dešava da embrioni sa genetičkim poremećajima, već u samom početku razvoja u laboratoriji, ostanu u jednom stadiju i ne razvijaju se dalje. Oni se više ne djele i mogu, na osnovu toga, u laboratoriji biti “indirektno” prepoznati. Za embrionali-transfer se odabire samo najbolje razvijeni embrio (maksimalno dva). Vjerovatnoća da zaista dođe do trudnoće porasta zahvaljujući ovom odabiru, a istovremeno se smanjuje broj spontanih pobačaja.
Kultura blastocista omogućava praćenje prirodnih događaja. Transferiramo embrio u duplju materice na onaj dan, na kome bi se, i u slučaju oplodnje prirodnim putem, našao u njoj.
Svi embrioni ne dosegnu stadij blastociste. Prema našim iskustvima to uspije 40% embriona. Razlozi zašto je to tako su mnogobrojni, jednim dijelom još i nerazjašnjeni. U određenim slučajevima zato ipak dajemo prednost razvoju embrija u matrici, te embrionalni transfer sprovodimo prije dosezanja stadija blastociste.
